APELACIONI SUD - Pregled sudske prakse Apelacionog suda u Beogradu

16.06.2011.

Gž 12086/10

REPUBLIKA SRBIJA
APELACIONI SUD U BEOGRADU
Gž 12086/10
Dana 16.06.2011. godine
B E O G R A D

U IME NARODA

APELACIONI SUD U BEOGRADU, u veću sastavljenom od sudija Olge Sokić, predsednika veća, Dragane Mirosavljević i Dragane Marinković, članova veća, u pravnoj stvari tužilaca Stambene zgrade "AA", AA, AA1, AA2, AA3, AA4 i AA5, svi iz Beograda, koje sve zastupa AA, advokat u penzije sa iste adrese, protiv tuženog JKP „Beogradske elektrane“ iz Novog Beograda, ul.Savski nasip br.11, radi naknade štete, odlučujući o žalbi tužilaca izjavljenoj protiv presude Četvrtog opštinskog suda u Beogradu P.br.3043/08 od 12.11.2009.godine, u sednici veća održanoj dana 16.06.2011.godine, doneo je sledeću

P R E S U D U

ODBIJA SE kao neosnovana žalba tužilaca i POTVRĐUJE presuda Četvrtog opštinskog suda u Beogradu P.br.3043/08 od 12.11.2009.godine.

O b r a z l o ž e nj e

Pobijanom presudom, u stavu prvom izreke, odbijen je tužbeni zahtev tužilaca kojim su tražili da se obaveže tuženi da tužiocima na ime naknade štete za korišćenje prostorija u podrumu zgrade "AA" u Beogradu i to poslednje prostorije levo koja se nalazi desno od ulaza u podrum kod vodovodne instalacije, površine 30,38 m2, solidarno isplati za period od februara 2002.godine pa zaključno sa avgustom 2005.godine iznos od 811.195,00 dinara sa zakonskom zateznom kamatom počev od 01.09.2005.godine pa do konačne isplate, a za period od 01.09.2005.godine pa do 31.01.2006.godine iznos od 94.325,00 dinara sa zakonskom zateznom kamatom počev od 01.02.2006.godine pa do isplate, a da počev od 01.02.2006.godine pa ubuduće plaća mesečno iznos od 18.865,00 dinara solidarno tužiocima u roku od 15 dana, kao neosnovan. Stavom drugim izreke, obavezani su tužioci da tuženom na ime parničnih troškova plate iznos od 33.000,00 dinara u roku od 15 dana po prijemu presude pod pretnjom izvršenja.

Protiv navedene presude tužioci su blagovremeno izjavili žalbu pobijajući istu zbog bitnih povreda odredaba parničnog postupka, pogrešno i nepotpuno utvrđenog činjeničnog stanja i pogrešne primene materijalnog prava.

Ispitujući pravilnost pobijane presude u smislu člana 372 ZPP, Apelacioni sud je našao:

Žalba nije osnovana.

U provedenom postupku nema bitnih povreda odredaba parničnog postupka iz člana 361 stav 2 tačke 1, 2, 5, 7 i 9 ZPP na koje drugostepeni sud vodi računa po službenoj dužnosti, a ne stoji ni povreda iz tačke 12 navedenog stava na koju se žalbom, uz pogrešno pozivanje na ranije odredbe ZPP-a, u suštini ukazuje, jer je doneta odluka jasna i razumljiva, sadrži razloge o bitnim činjenicama koji su u skladu sa dokazima izvedenim u postupku.

Predmet ove pravne stvari je zahtev tužilaca, Stambene zgrade i šest stanara u istoj zgradi, za naknadu štete za oduzeto pravo korišćenja podrumskih prostorija u stambeno-poslovnoj zgradi "AA", kao i obavezivanje tuženog na buduće plaćanje naknade za korišćenje predmetnog podrumskog prostora.

Prema utvrđenju prvostepenog suda, Opštinske zajednice stanovanja, deset gradskih opština užeg gradskog područja: Voždovac, Vračar, Zvezdara, Zemun, Novi Beograd, Palilula, Rakovica, Savski venac, Stari grad i Čukarica su 01.06.1986.godine zaključile sporazum o predaji IRO Beogradske elektrane OOUR Toplana na održavanje kućne toplotne instalacije i postrojenja zgrade i stanova na područjima ovih zajednica u delu u kome se ove instalacije koriste za grejanje i isporuku potrošene toplotne vode za potrebe zgrade i stanova udruženih u nekadašnju Beogradsku zajednicu stanovanja. Na osnovu navedenog sporazuma, Toplana je preuzela individualnu kotlarnicu koja je postojala u poslovno stambenoj zgradi "AA", te je zgrada priključena na daljinski sistem grejanja 1989.godine. Nije bilo sporno da u navedenoj zgradi postoji samo jedna podstanica koja je smeštena u podrumskom prostoru zgrade površine od 30,38 m2 i iz koje podstanice se snabdeva toplotnom energijom kako zgrada tužilaca, tako i nekoliko okolnih zgrada. Tužioci od drugog do šestog reda su vlasnici stanova u prizemlju, trećem, četvrtom i petom spratu zgrade, a vlasnik stana na prvom spratu zgrade je Republika Srbija u kom stanu se nalazi ambasada Argentine. Nakon prelaska na daljinski sistem grejanja, tuženi je sa vlasnicima stanova, četvrtotužiljom AA3 i pravnim prethodnikom šestotužilje, 1990.godine zaključio pojedinačne ugovore za priključivanje na daljinski sistem grejanja. Dalje je utvrđeno, da je 12.01.1996.godine konstituisan Savet zgrade i da organ upravljanja zgrade nije doneo odluku o prelasku na daljinski sistem grejanja niti odluku o poveravanju kućnih toplotnih postrojenja na održavanje tuženom. Veštačenjem je utvrđeno da mesečna naknada za korišćenje podrumske prostorije, ukoliko bi se ista izdavla po slobodnoj pogodbi, iznosi 621,00 dinar m2, što za period od 01.09.1999.godine do 31.08.2005.godine iznosi 1.358.350,50 dinara, pri čemu je veštak imao u vidu visinu mesečnog zakupa poslovnog prostora u ekstra zoni Opštine Stari grad.

Polazeći od ovako utvrđenog činjeničnog stanja, pravilno je postupio prvostepeni sud kada je tužbeni zahtev tužilaca za traženu naknadu štete odbio kao neosnovan. Naime, u vreme donošenja odluke o prelasku na daljinski sistem grejanja i gašenja individualnih kotlarnica u Beogradu u cilju eliminisanja jedne od dva osnovna zagađivača vazduha u Beogradu, predmetna zgrada se nalazila u društvenoj svojini kojom je kao i njenim zajedničkim delovima upravljala Opštinska zajednica stanovanja. U skladu sa članom 16 Odluke o snabdevanju grada toplotnom energijom, tadašnji organ upravljanja Opštinski SIZ stanovanja Opštine Stari grad zajedno za još 9 opštinskih SIZ-ova užeg gradskog područja, doneo odluku o poveravanju kućnih toplotnih postrojenja uključujući i uređaja ovde tuženom. Stoga se kao neosnovani ukazuju navodi tužilaca da tuženi bez pravnog osnova koristi sporni podrumski prostor u koji je smeštena podstanica preko koje se isporučuje toplotna energija za stanove u zgradi. U smislu člana 137 Zakona o energetici, tuženi je u obavezi da održava kućna toplotna postrojenja u ispravnom stanju, odgovoran je za održavanje, funkcionisanje i razvoj distributivnog sistema u skladu sa potrebama kupca. Kod utvrđenog da je u zgradi tužilaca pre priključivanja na daljinski sistem grejanja postojala individualna kotlarnica, smeštena u podrumskom delu zgrade, i da je sporna podrumska prostorija, u kojoj je smeštena podstanica radi priključenja zgrade na daljinski sistem grejanja, prema navodima punomoćnika tužilaca na ročištu od 20.02.2006.godine, ranije korišćena za smeštaj uglja za centralno grejanje cele zgrade, iz toga proizilazi da je sporna podrumska prostorija povodom koje se traži naknada štete za neovlašćeno korišćenje iste bila u funkciji sistema za grejanje zgrade jer je služila za smeštaj uglja za loženje individualne kotlarnice, iz čega sledi da sporna podrumska prostorija praktično u funkcionalnom smislu ima isti status i namenu koju je imala i pre priključivanja zgrade na daljinski sistem grejanja. U takvoj situaciji se tužbeni zahtev tužilaca pokazuje neosnovanim bez obzira što je nakon promene vlasničke strukture, u zgradi na zajedničkim delovima zgrade i uređajima u zgradi vlasnici posebnih delova zgrade imaju pravo nedeljive svojine (član 13 Zakona o izmeni i dopuni Zakona o osnovama svojinsko pravnih odnosa-Službeni list SRJ br.29/96 od 26.06.1996.godine).

Tužioci se pozivaju na to da bi mogli spornu prostoriju da izdaju u zakup i ostvaruju dobit. Međutim, za takvo raspolaganje je u smislu navedene zakonske odredbe potrebna saglasnost svih vlasnika stanova i poslovnih prostorija u zgradi, a tužioci nisu sudu pružili dokaz da takva saglasnost svih vlasnika postoji.

Iz napred iznetih razloga, pravilno je postupio prvostepeni sud kada je doneo odluku kao u izreci pri čemu drukčiji razlozi prvostepenog suda nisu od uticaja na pravilnost donete odluke.

Kako se žalbenim navodima tužilaca pravilnost donete odluke ne dovodi u sumnju, jer se u žalbi ne ističu okolnosti koje bi pravilnost donete odluke doveli u pitanje, a imajući u vidu da je pravilna i odluka o troškovima s obzirom da je ista doneta u skladu sa odredbama člana 149 i 150 ZPP, to je žalba odbijena kao neosnovana, te je shodno članu 375 ZPP odlučeno kao u izreci.

PREDSEDNIK VEĆA-SUDIJA
Olga Sokić s.r.

Za tačnost otpravka
Upravitelj sudske pisarnice
Svetlana Antić